Occidente está atrapado nostalxicamente con políticas de ‘contención’ obsoletas, esta vez contra a integración do Sur Global. Unha rémora da política de contención de Winston Churchill, hoxe co ‘tecnofeudalismo’ fabricado por Occidente a través do G7 e a OTAN.
O exemplo máis recente e significativo desta integración do Sur Global foi a presentación de BRICS+ no cumio online da semana pasada organizada por China. Nos cinco interlocutores dos BRICS históricos (Brasil, Rusia, India, China, Sudáfrica) atopamos un microcosmos do Sur Global, que abarca o Sueste Asiático, Asia Central, Asia Occidental, África e América do Sur.
En Beijing abordouse un dos temas clave que os BRICS discute desde a década do 2000: o deseño e implementación dunha moeda de reserva internacional. Para 2030, unha cuarta parte da demanda de petróleo do planeta provirá de China e India, con Rusia como principal provedor. O “RIC” (Rusia, India, China) dentro dos BRICS simplemente non pode correr o risco de quedar excluído dun sistema financeiro dominado polo G7.
“En Beijing abordouse un dos temas clave que os BRICS discute desde a década do 2000: o deseño e implementación dunha moeda de reserva internacional”
Na súa etapa actual, os BRICS representan o 40% da poboación mundial, o 25% da economía mundial, o 18% do comercio mundial e contribúen con máis do 50% ao crecemento económico mundial. Xa se está discutindo activamente un “sistema rexional paralelo” entre a Unión Económica de Eurasia (EAEU) e China.
As iniciativas de China
O que suceda na fronte financeira transeuroasiático procederá en paralelo cunha estratexia de desenvolvemento chinesa ata o de agora pouco coñecida: a Iniciativa de Desenvolvemento Global (GDI), creada en 2015 e anunciada polo presidente Xi Jinping na Asemblea Xeral da ONU en 2021. GDI pode verse como un mecanismo de apoio da Iniciativa da Ruda da Seda (Belt and Road, BRI), que consiste en corredores económicos que interconectan Eurasia ata a súa península occidental, Europa.
O GDI ten como obxectivo impulsar a cooperación internacional para o desenvolvemento complementando o financiamiento dunha gran cantidade de organismos, por exemplo, o Fondo de Cooperación Sur-Sur, a Asociación Internacional de Fomento (AIF), o Fondo Asiático de Desenvolvemento (ADF) e o Fondo para o Medio Ambiente Mundial (FMAM). As prioridades inclúen redución da pobreza, seguridade alimentaria, resposta e vacinas contra o COVID-19, industrialización e infraestrutura dixital. Estableceuse un grupo de Amigos de GDI a principios de 2022 e xa atraeu a máis de 50 países.
Pola súa contra, o principal obxectivo declarado do cumio do G7 realizado nos Alpes bávaros a finais de xuño é “proxectar a unidade” en “apoio” sostible e indefinido” a un Estado ucraíno que ben pode reducirse a un Estado insignificante para fins de 2022; así como “previr unha fame negra catastrófica” segundo afirmou o chanceler alemá Olaf Scholz.
Por outra banda, o papel da UE, con Alemaña, Francia e Italia dentro do G7, é particularmente instructivo, especialmente agora que Gran Bretaña volveu ao status dun estado insular intranscendente. Os xefes dos gobernos nacionais (Macron, Scholz, Draghi) son meros executores. Non se permite ningún debate democrático. O goberno real exérceo un puñado de apparatchiks elixidos por compromiso entre os poderes executivos, actuando dunha maneira supremamente opaca.
A perspectiva de Occidente é simplemente unha confrontación dura en Asia-Pacífico, rebautizada como “Indo-Pacífico”, unha copia ao carbón da Ucraína, deseñado para conter BRI e GDI de China. Pola súa banda, os BRICS significan multilateralismo de facto; centrarse no desenvolvemento global; cooperación para a recuperación económica; e mellorar a gobernanza mundial.
“A perspectiva de Occidente é simplemente unha confrontación dura en Asia-Pacífico, rebautizada como ‘Indo-Pacífico’, unha copia ao carbón da Ucraína”
A estratexia de EE.UU representa a mentalidade da Guerra Fría; explotando aos países en desenvolvemento; agruparse para conter a China; e unha política de “EE.UU primeiro” que consagra a “orde internacional baseada en regras” monopolistas.
Os BRICS dependen cada vez menos do estilo occidental de facer negocios e das regras occidentais para as institucións monetarias, financeiras e comerciais internacionais. Prefiren métodos máis equitativos que non fagan depender ningún proceso do papel dominante do dólar ou dalgunha outra moeda. É un equilibrio serio ante as pretensións unipolares do G7/OTAN.
Artigo resumido e adaptado de Pepe Escobar, publicado orixinalmente en Clarín (Arxentina)
