A Coruña | A música galega e española están de luto. O compositor ponteareán Rogelio Groba, impulsor da Orquestra Sinfónica de Galicia, faleceu este 1 de xaneiro no seu domicilio na Coruña, cidade onde dirixiu a súa Banda Municipal durante 23 anos, fundou a Orquestra do Conservatorio Superior de Música da Coruña e a Orquestra de Cámara Municipal, e estivo á fronte do Conservatorio coruñés durante dúas décadas.
Natural da parroquia ponteareán de Guláns, onde naceu o 16 de xaneiro en 1930, Groba foi profesor de varias xeracións de compositores e promotor dos conservatorios galegos. A Orquestra Sinfónica de Galicia da que foi impulsor estreaba o pasado de novembro no Palacio da Ópera a última creación musical de Rogelio Groba, a súa Sinfonía nº 16, “Voces dá terra”.
Os restos mortais do compositor están a ser velados no tanatorio Servisa da cidade herculina á espera do seu traslado á localidade de Ponteareas este luns 2 de xaneiro, onde recibirá sepultura. Fontes próximas o Concello de Ponteareas anunciaron que a Corporación Municipal decretará o luto correspondente no Concello natal do compositor que, desde 2012, ven celebrando con éxito o Festival Groba na súa homenaxe.
A Fundación Rogelio Groba informou da prolífica traxectoria deste compositor que comezaron cos seus primeiros contactos coa música a través da banda A Unión en Guláns, da que se fixo cargo da súa dirección con apenas 17 anos. Groba formouse no Real Conservatorio de Música de Madrid, onde obtivo o título superior en Composición con primeiros premios en Harmonía e en Contrapunto e Fuga. Exerceu como director de banda en distintos puntos de Galicia (A Estrada, Tui e Ponteareas) e España (Pedro Muñoz, en Ciudad Real)
En 1962 trasladouse a Suíza, onde residiu durante sete anos e dirixiu con éxito distintas agrupacións musicais: Yverdon, Orbe e Perroy, no cantón de Vaud, Martigny e Saint-Maurice, no cantón du Valais. Alí tamén dirixiu a editorial musical Rauber, en Lausanne.
De volta a España, en 1967 púxose á fronte de a Banda Municipal da Coruña, que dirixiu durante 23 anos. Durante ese período, fundou a Orquestra de Cámara Municipal e a Orquestra de o Conservatorio Superior de Música da Coruña, centro no que foi profesor de Contrapunto e Fuga, de Harmonía, e de Composición, e que dirixiu durante dúas décadas.
A Fundación Groba destaca da súa discografía a gravación feita pola Stuttgart Kammerorchester baixo a dirección de Maximino Zumalave de Cantigas de Mar e Intres boleses, ou as realizadas pola London Symphony Orchestra da Gran Cantata Xacobea co coro London Voices; o Concerto para violín e orquestra nº 2 Confidencias, con Pedro León como solista (en ambas as ocasións baixo a dirección do propio Groba); e o Concerto nº 1 para cello e orquestra Fauno, dirixido por Andrew Litton e con Mats Lidstrom como solista, así como as realizadas por a Orquestra de Cámara Galega dirixida polo seu fillo Rogelio Groba Otero de o Concerto para dous violíns e orquestra Arcaico e de o Concerto nº 2 para cello e orquestra Añoranzas.
Groba tamén escribiu ensaios e libros, entre eles 252 alalás, e desde 1990 dedicouse á creación musical. Ao longo da súa carreira foi distinguido con múltiples premios, como o Premio Internacional de Composición Dante Luini de Rádioa Televisión Suisse Romande (1973) ou o Premio da Crítica Galega (1979).
En 1992 a Xunta de Galicia concedeulle o seu Premio da Cultura e obtivo a Medalla Castelao (1995), o Premio Internacional de Composición Auditorio de Galicia (2004), ou o nomeamento como Fillo Predilecto da súa vila natal en 2005. Era membro do Instituto José Cornide de Estudos Coruñeses, da Real Academia Galega de Belas Artes, e da Real Academia de San Fernando, de Madrid.
Fotos: Fundación Rogelio Groba.
