O Covelo | Coñecer que, como, por que e para que se actuou no Castelo do Faro foi o obxectivo da xornada de presentación da intervención arqueolóxica no recinto do Castelo do Faro.
O goberno de Covelo organizou este encontro no que o director técnico da intervención, Fran Alonso Toucido (da empresa Tempos Arqueólogos) e o director científico da mesma, José Manuel Costa García (Universidade de Salamanca), explicaron ao público asistente os traballos realizados.
“Queríamos que a cidadanía coñecese o proxecto e tivera a ocasión de aprender da man de expertos e mesmo de ter un coñecemento do seu concello, do seu patrimonio e da xestión pública que se realiza para a posta en valor do noso”, explica o alcalde Pablo Castillo.
Os arqueólogos dividiron a presentación en dúas partes co obxectivo de amosar de xeito pormenorizado as distintas técnicas e métodos usados nos seus traballos para, a continuación, falar dos resultados obtidos no propio Castelo do Faro.
Así, explicaron como foron esgotando todas as posibilidades para aportar luz a ese misterio do que está aí e de por que está aí ofrecendo distintas hipóteses. Primeiro adentraron ao público na metodoloxía de como se escava, como se prospecta e por que son útiles estes métodos e, por outra banda, procederon a relatar as ferramentas e técnicas aplicadas e o porqué do emprego dunhas e doutras non.
Ofensiva ou defensiva?
Expertos e público conversaron para tentar esclarecer a intencionalidade desta fortificación. En permanente interacción co público asistente baralláronse distintas posibilidades e escoitáronse aportacións da cidadanía coñecedoras das lendas e da historia desa zona abrindo o debate das posibles intencións da fortificación, ¿ofensiva ou defensiva?, de si detrás deste extenso muro de pedras fincadas existía un poder ou de se realmente este punto elevado era ou non verdadeiramente estratéxico para a civilización da época.
De momento, debermos agardar a que as técnicas de datación aporten claridade a este achádego. Como xa adiantaran os arqueólogos ao remate da intervención en campo, “ao non atopar restos materiais como cerámica recurrirremos á datación por métodos físico-químicos en laboratorio.
Os restos atopados serán examinados coa técnica da luminiscencia que analizará os últimos raios solares grabados na materia cun marxe de erro de máis ou menos 200 anos”.
