Ourense | Na Casa de Galicia en Madrid, presentouse a novela “En la misma orilla del Tajo”, publicada por AACHE Edicións, e da que é autor Eugenio Feijoo, escritor e xornalista ourensán de quen xa se presentaron nesta Delegación dúas obras máis: Los silencios de Martina e Casa de Vecinos.
A acción de “En la misma orilla del Tajo” transcorre nos anos da invasión napoleónica de 1808, sendo os escenarios escollidos algúns pobos españois da Alcarria e arredores das marxes do Tajo, como Auñón, en Guadalaxara, en cuxo ponte románico as tropas de El Empecinado e Villacampa venceron aos franceses en marzo de 1811, así como no santuario do Madroñal, para continuar, seguindo o curso do río, ata o pobo portugués, na mesma beira que Auñón, de Barquinha.
Deste xeito, o Tajo serve de fío condutor e vertebrador de todas as historias que o autor sitúa neses lugares, sendo a máis importante de todas a de amor que protagonizan os dous personaxes principais, Rosa e Luis. Ao redor deles, unha pléyade de actores secundarios e non tan secundarios que se moven e viven nesa época convulsa de destrución e espolio que supuxo a “francesada”.
Humillacións, saqueos, violacións e mortes, todo iso contado con gran verosimilitud por Eugenio Feijoo, que recorre ao artificio literario de atribuír a súa historia ao manuscrito atopado dun tal frei Uxío de Abeleda, franciscano, nun vello arcón.
Segundo observou Ramón Giménez, coordinador do acto, o coordinador, “a narración mantén un ton obxectivo e contido, pois tampouco oculta os comportamentos indignos e covardes que tamén cometeron, por exemplo, en ocasións, as partidas de guerrilleiros”.
Engadindo que “é unha novela magníficamente escrita, que se penetra de maneira inmellorable na intrahistoria, coa descrición dos costumes, as tradicións e a vida cotiá da xente, España tiña entón unha poboación de 11 millóns de persoas e morreron medio millón na contenda. O autor compón así un cadro digno do Goya dos desastres da guerra, ennoblecido, iso si, polos amores que o sobrevoan e polo río Tajo, sacro para el”.
A continuación abundou nos feitos históricos do libro e da zona principal onde discorre a súa peripecia, o editor Antonio Herrera Casado, cronista provincial de Guadalaxara e membro correspondente da Real Academia da Historia.
Finalmente o autor, Eugenio Feijoo, contou o proceso de creación da súa obra e as dificultades iniciais con que se atopou para atopar documentación de primeira man que lle servise para compoñela, indicando nese sentido que os arquivos parroquiais son unha fonte extraordinaria de datos.
