O presidente do Comité Galicia-Bretaña ofreceu unha conferencia sobre este tema
Madrid | O presidente do Comité Galicia-Bretaña, Pierre Joubin, ofreceu hoxe na Delegación da Xunta de Galicia en Madrid-Casa de Galicia a conferencia “Galicia e a Bretaña Francesa, dúas rexións afíns”, un acto realizado en colaboración cos Amigos dá Cultura Celta, e no que sorprendeu as afinidades etnográficas e xeográficas das dúas rexións, que xa asombraran a Castelao, como se reflicte no seu libro “Ás cruces de pedra na Bretaña”.
O conferenciante foi presentado polo delegado da Xunta de Galicia en Madrid, José Ramón Ónega, quen sinalou que Joubin descubriu a lingua de Cervantes aos 15 anos e despois se especializou en Literatura en castelán. Tamén estivo acompañado na mesa polo presidente da Asociación Cultural da Vieira, Enrique Santín, e ao acto acudiron numerosos directivos de asociacións galegas en Madrid.
Joubin propiciou a viaxe cultural organizada pola Orde da Vieira á Bretaña francesa en setembro do 2012, con destacados eventos sobre a cultura celta na Universidade de Rennes e en Concello de Brest, nos que Ónega interveu en representación do grupo.
“Cando evocamos Bretaña e Galicia, a primeira idea que se nos ocorre é o legado do pasado moi remoto coas raíces céltico”, indicou o conferenciante, que fixo un repaso do que se coñece da cultura celta e os seus vestixios na Bretaña Francesa e se referiu ao “proxecto dos Amigos da Cultura Celta” de escavar en cada país un depósito da Idade do Ferro e poñer en común os resultados, priorizando os depósitos que se encontren vinculados ao Camiño de Santiago, así como á idea construír un castro vivo para que sirva de punto educativo e económico.
Na súa intervención, expuxo paralelismos entre Galicia e a Bretaña Francesa en cuestións tales como as lendas. Por exemplo, a de San Andrés de Teixido en Galicia, lugar de romaxe e peregrinación, e a do Tro Breizh, de similares características.
Tamén falou de Lanzarote e a historia da Mesa Redonda, “que nos é común”, pois se encontran pegadas do cabaleiro na vila de Cedeira e na localidade bretoa de Brocelianda, da que afirmou que é un lugar máxico no que a lenda se mestura coa realidade e que ten o seu equivalente no “triángulo máxico Ferrol, Cedeira, Mondoñedo”.
“Outra similitude entre Galicia e Bretaña é a relación á morte. Dende sempre, tanto Galicia coma Bretaña, foron terras de bruxaría e supersticións”, mantivo, facendo referencia a lendas como a da Santa Compaña en Galicia e o Ankou bretón.
Joubin destacou a importancia do Camiño de Santiago como itinerario cultural europeo e lugar de intercambios, indicando que en Bretaña hai catro camiños oficiais e existe unha poderosa Asociación dos Amigos do Camiño. “Durante a súa viaxe a Bretaña, estudando as nosas ´ cruces de pedra ´, Castelao interesouse moito á presenza do apóstolo polas nosas terras. E ao regresar deu unha conferencia moi interesante publicada na revista Nos en 1929”, explicou.
Viaxes de Castelao e Cunqueiro
“Sabemos que Castelao realizou unha viaxe por Bretaña no ano 1929 para estudar o noso patrimonio relixioso, os calvarios e comparalos co patrimonio de Galicia. Os seus gravados que compoñen o libro ´ Ás cruces de pedra na Bretaña ´ e o ´ Álbum ´ son documentos imprescindibles para comprender o noso pasado”, mantivo Joubin, quen declarou que “despois de estudar Castelao, miro o noso patrimonio con ollos diferentes”.
Referiuse así mesmo á viaxe de Álvaro Cunqueiro por Bretaña en 1964. “O seu relato de viaxe publicada Nel faro móstranos o seu interese polas nosas culturas e penso que obrou moito para divulgalas. O obxectivo desta viaxe foi encontrar Polig Monjarret (fundador dunha asociación de músicos de música popular) e os actores do movemento cultural bretón para desenvolver intercambios entre as dúas comunidades e contribuír nun Renacemento da cultura popular galega. Esta meta foi alcanzada como o mostran os numerosos intercambios que se realizaron dende aquela época”, expuxo.
Joubin propuxo os asistentes dun viaxe-recordo seguindo as pegadas de Cunqueiro, en maio de 2014, no marco da “Festa de Bretaña”.
Por outra parte, defendeu irmandamentos de cidades que funcionen, como dixo que o fan os de Ourense e Quimper, As Pontes e Lesneven, Baiona e Pornic, Sarria e Mur de Bretagne, e a creación dunha Casa de Galicia en Bretaña e dunha Casa de Bretaña en Galicia, que “podería ser algo importante para desenvolver os intercambios tanto culturais coma económicos”.
