Madrid | A Casa de Galicia acolleu hoxe a presentación do libro Ou atraso político do nacionalismo autonomista galego” de Félix Rodrigo Mora, publicado por Edições da Terra. A obra ofrece unha visión que foxe dos tópicos e mostra unha terra moi rica e plural, baseándose na investigación realizada sobre o mundo rural popular tradicional galego dende o século XVIII ata a década dos noventa do pasado século, na que practicamente desapareceu.
No acto, presidido polo delegado da Xunta en Madrid, José Ramón Ónega López interviñeron, ademais do autor Félix Rodrigo Mora, o tamén escritor e representante de Renovaçaõ, Moncho de Fidalgo. O delegado recordou nas súas palabras que “un pobo sen pasado non existe, e ás persoas menos. Quen se encárga de lles lembrar ás xentes que teñen un pasado é o historiador”. En relación á obra presentada Ónega definiuna como “un libro de pensamento, de razóns e argumentos, baseados na análise feita polo autor”.
Moncho de Fidalgo agradeceu na súa intervención ou labor que fai a Casa dende que fora fundada no ano 92″. Do autor salientou que conta no seu haber con 16 libros publicados “dos que dous son de economía e explican moi ben ou que está pasando”.
Félix Rodrigo Mora, que naceu en Soria en 1951 é escritor, historiador autodidacta e filósofo. Na presentación explicou a orixe do libro, que xurdiu en Ferrol, onde acudira a presentar outra publicación súa. Alí viron que parte da obra coincidía na súa formulación co que sucedera en Galicia, pero “non exactamente”, polo que lle propuxeron que centrase os seus estudos nas características específicas galegas e así fíxoo. “Con todo o material que conseguín, necesitaría un libro de mil páxinas, así que este contén menos do 20%”.
O autor, que redactou o libro en castelán e logo foi traducido ao galego, referiuse á ampla bibliografía que manexara, moitas delas pequenas edicións que “non pertencen ao ámbito académico e son tremendamente interesantes, algunhas só localizables na Biblioteca Nacional”. Entre os citados figuran Somoza de Monsoriú, Castelao, José Manuel Pérez García, Marcos Lorenzo, Nicolás Tenorio (discípulo de Joaquín Costa), José Manuel Beiras, Pegerto Saavedra, José fariña Jamardo, Jorge Díaz e Ana Cabana.
No Século XVIII o rendemento da terra en Galicia era superior nun 40% ao resto de España, un feito documentado nos diezmos que pagaban. Aínda que non se saben as razóns con seguridade, unha das hipótese é que a terra é moi rica, cun 7% e ata un 10% de materia orgánica fronte ao 1% que hai en Toledo ou o 0,6% de Almería. Outros aspectos apuntan ao aboamento, a súa composición, co famoso toxo e o proceso.
Tamén dixo que era un tópico que o pobo galego fose dócil, “máis ben a súa resistencia xorda fixo que fose impenetrable” e reivindicou que “o estudo do pasado debe facerse sen mediatizalo con ideas políticas. O que era era, e non se pode mentir, pois corremos o risco de crer as nosas propias mentiras”. Ademais defendeu “a recuperación de tradicións” como a que se está a facer en Morrazo, ao elaborar pan de landra seguindo as antigas receitas, pois pola contra “estamos abocados a que desapareza a cultura, o idioma, e ata a gastronomía propia, antes de 50 anos. Só con mirar os hábitos alimentarios actuais… Pero en Galicia e en todas as partes”.
